طراحی اتصالات و کف ستون
طراحی دستی ویژه سازه‌های فولادی
طراحی اتصالات و کف ستون در سازه‌های فولادی یک از مهم‌ترین ارکان طراحی است.
احتمالا شما هم از مهندسان طراح بسیاری شنیده‌اید، که ترجیح می‌دهند سازه‌های بتنی طراحی کرده تا به سراغ طراحی سازه‌های فولادی نروند.
دلیل اصلی این انتخاب پیچیدگی و دشواری طراحی اتصالات سازه‌های فولادی می‌باشد.
عموما بدلیل وجود ضوابط متعدد و خاص و همچنین عدم ارائه آموزش‌های صحیح، مهندسان عمران تسلط کافی در حوزه طراحی اتصالات و کف ستون ندارند.
یادگیری طراحی اتصالات سازه‌های فولادی:
گروهی از کارفرمایان، دغدغه طراحی بهینه و اقتصادی دارند.
به همین دلیل از طراحان می‌‌خواهند تا طراحی ساختمان را به دو حالت بتنی و فولادی ارائه دهند و با ارائه‌ی متره برآورد از دو شیوه‌ی پروژه، بهینه‌ترین طراحی را انتخاب نمایند.
شما به عنوان یک مهندس طراح، با تسلط به مبحث اتصالات و کف‌ستون‌ها در طراحی پروژه‌های ساختمان‌های فولادی نیز تبهر پیدا کرده و می‌توانید با جذب پروژه‌های مختلف به درآمد‌های بالا برسید.
در این دوره اصول طراحی اتصالات و کف ستون در سازه‌های فولادی با تدریس دکتر علیرضا فاروقی به شما ارائه می‌شود.
درباره الزامات طراحی اتصالات:
در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش ۱۴۰۱، به الزامات طراحی اتصالات، شامل اجزای اتصال‌دهنده (ورق‌ها، قطعات تقویتی، ورق‌های سخت‌کننده در محل اتصالات اعضا به یکدیگر، نبشی‌ها و لچکی‌های اتصال) و وسایل اتصال (جوش، پیچ و میله‌های دندانه‌شده) پرداخته می‌شود.
مقررات طراحی اتصالات در مبحث دهم تحت عناوین زیر ذکر شده است:
- الزامات عمومی
- جوش‌ها
- پیچ‌ها و میله‌های دندانه‌شده
- مقاومت موجود اجزای اتصال‌دهنده و نواحی تاثیرپذیر اعضا
- ورق‌های پرکننده
- وصله‌ها
- مقاوت اتکایی موجود سطوح متکی به هم
- کف‌ستون‌ها، ورق‌های نشیمن و فشار مستقیم بر بتن و مصالح بنایی
- میل مهارهای کف ستون و اقلام مدفون
- الزامات ویژه بال‌ها و جان مقاطع اعضای تحت اثر بارهای متمرکز
طراحی کف ستون:
در سازه‌های فولادی محل اتصال ستون‌ها به پی، بسیار حائز اهمیت است.
بارهای وارد بر سازه، از طریق کف‌ها به تیرها منتقل شده و سپس از طریق ستون‌ها به صفحات کف ستون منتقل می‌گردد.
در طراحی کف ستون‌ها هدف این است که کلیه بارهای وارده بتواند با حداکثر اطمینان کافی به فونداسیون منتقل شود.
